30 lat temu, 26 maja 1982 r. Aston Villa odniosła zwycięstwo nad Bayernem Monachium, zdobywając Puchar Europy. Finał odbył się w Rotterdamie i choć mało kto wierzył w zwycięstwo słabo znanego na kontynencie zespołu z Birmingham, to jednak właśnie The Villans stali się Królami Europy.

Mecz zaczął się od presji ze strony Aston Villi. W pierwszych minutach bardzo groźną akcję przeprowadził Gordon Cowans, przebijając się przez obronę Bayernu i podając do Withego, który jednak nie trafił czysto w piłkę. W chwilę później Bayern znów przeżył chwilę grozy po znakomitym zagraniu głową przez Evansa. Niestety, zdecydowana większość spotkania przebiegała głównie pod dyktando Monachijczyków, w barwach których grały wówczas takie gwiazdy jak Karl-Heinz Rummenige, Muller, Augenthaler czy Breitner. Na szczęście ich dynamiczne akcje rozbijały się na skutecznie grającej obronie a nieliczne strzały na bramkę były słabe lub niecelne.

Zebranych na stadionie Feyenoordu 12 000 wiernych kibiców mocno dopingowało swoją drużynę i na tyle skutecznie, że gdy przebieg meczu wskazywał na rosnącą przewagę Bayernu, w 67 minucie szczęśliwym strzałem popisał się Peter Withe dając Aston Villi prowadzenie 1:0. Pomimo huraganowych ataków przez kolejne pół godziny Bayernowi nie udało się odrobić tej straty i ostatecznie Puchar wyniósł w górę kapitan Dennis Mortimer. Warto dodać, że bramka dla The Villans padła po znakomitym rozegraniu  Tony'ego Morleya, a strzał Withego był o tyle szczęśliwy, że piłka odbiła się od niemieckiego obrońcy i zmyliła bramkarza.

Dramatycznym momentem meczu była kontuzja szyi bramkarza AV Jimmy'ego Rimmera, który musiał opuścić boisko w 10 minucie meczu. W bramce zastąpił go Nigel Spink, który okazał się bohaterem tego meczu, skutecznie blokując dostęp do bramki niemieckiej maszynie systematycznie niszczącej The Villans przez 90 minut. Należy podkreślić, że 23-letni Spink był bramkarzem rezerwowym i rozegrał zaledwie 36 meczów w Rezerwach AV ! Ponadto Tony Barton prowadził zespół z Villa Park dopiero od dwóch miesięcy, bowiem wcześniej, od 1980 r. pełnił rolę asystenta Rona Saundersa, który w lutym 1982 r. nagle odszedł ze stanowiska na skutek braku porozumienia z zarządem co do warunków jego nowego kontraktu (i chyba do dziś sobie nie wybaczył tego kroku).

Zwycięstwo pozwoliło Aston Villi znów wspiąć się na najwyższe podium piłkarskiego rzemiosła, po wielu latach tęsknego oczekiwania za czasami świetności. Nasz zespół został czwartym angielskim klubem, który sięgnął po to najbardziej prestiżowe piłkarskie trofeum w Europie, a do kasy klubu wpłynęła znacząca wówczas kwota 2 milionów funtów.

Jak wieść niesie, radość 12 000 kibiców Aston Villi zgromadzonych na Feyenoord Stadium i skandujących "We love you, Villa. We love you" było słychać na Morzu Północnym i dotarła aż do West Midlands.