Lepiej jest wierzyć w świetny plan

niż podnosić przedwczesny raban

Prawie tysiąc fanów zebrało się pod siedzibą Aston Villi, aby zaprotestować przeciw chęci ściągnięcia do klubu Alexa McLeisha. Według prasy w tym samym czasie gdzieś w Londynie Randy Lerner omawiał ze Szkotem warunki pracy na Villa park. Każdy kibic Claret and Blue mógł zweryfikować na ile ważne są slogany typu "Villa aż po grób" lub "nikt nie jest większy niż klub."

W Polsce kibice wołają, że "klub to my" i w momencie kryzysowym fani AVFC też podobnie się wyrażają. Grożą zwrotem karnetów na przyszły sezon i straszą wizją pustych trybun, gdy drużynę będzie prowadził szkocki szkoleniowiec co niedawno spuścił lokalnych rywali do drugiej ligi. Za podobny wyczyn kibice Millwall uczcili Avrama Granta, ale wątpię, żeby chcieli mieć izraelskiego specjalistę jako menedżera klubu.

Mimo pewnych podobieństw do polskich realiów to jednak jest jedna, znaczna różnica. Tak jak oburzeni są kibice perspektywą zatrudnienia Ecka tak równie mocno są oburzeni faktem, że ktoś sprayem wymalował mur na Villa Park, w którym wyraził protest przeciw McLeishowi. Takie graffiti to już przekroczenie dobrego smaku i może dlatego trochę inaczej wygląda kibicowanie w Anglii i w Polsce.

Kibice Aston Villi są w tej chwili podzieleni na trzy grupy. Pierwsza zapowiada protesty przeciw prowadzeniu ich ulubionej drużyny przez McLeisha. Druga mimo niechęci do Szkota będzie się starać wspierać drużynę i jest trzecia grupa zdegustowanych, którzy w tej chwili nie wiedzą co zrobią. Po pierwszej fali oburzenia do głosu dochodzą ci poszukujący pozytywów zatrudnienia byłego menedżera Rangersów i reprezentacji Szkocji.

Niestety trzeba mocno kombinować, żeby te jasne strony znaleźć. Owszem tytuły z Rangersami, ale raz tylko o jedną bramkę, bo punktów było tyle samo co Celtic, a drugim razem ledwie punkt przewagi. W międzyczasie było też wicemistrzostwo i to już ze stratą 17 punktów do The Hoops. Owszem dobre wyniki ze Szkocją, ale ostatecznie porzucenie pracy i teraz znowu porzucenie pracy w Birmingham.

Jeśli dojdzie do zatrudnienia McLeisha to dla niego też będzie ogromny sprawdzian, bo zaczyna z deficytem autorytetu i z niebieską plamą w życiorysie, która będzie wyciągana przy najmniejszych potknięciach. Przy okazji bacznie się będą kibice przyglądać stylowi gry, o który jest najwięcej zarzutów. Czy Eck potrafi grać ciekawy futbol, bo nawet wyniki O'Neilla nie broniły go gdy wygrywał ledwie 1:0. Murowanie dostępu do bramki spotka się z natychmiastową krytyką, buczeniem i gwizdami.

Zatrudnienie Szkota to także sprawdzian dla Lernera na ile autonomiczne są jego decyzje odnośnie jego własności. Trochę zastanawiające jest to posunięcie wobec budowania wizerunku rodzinnego klubu. W ostatnich tygodniach najpierw był szacunek wobec Houlliera i dopóki nie potwierdzono jego niezdolności to klub nie szukał zastępstwa. Potem wobec rejterady Hughesa nie zdecydowano się na podjęcie z nim rozmów o posadzie na Villa Park. Taki dżentelmeński ukłon w stronę Fulham. Wreszcie grzeczne zapytanie odnośnie możliwości zatrudnienia Martineza miało być pokazaniem wyższej kultury biznesowej. Teraz McClaren wyjawił, że Aston Villa rozmawiała z nim o pracy w klubie, ale ostatecznie zawiesiła rozmowy bez podania powodu. Niektórzy spekulują, że był to ukłon w stronę kibiców, bo byli mocno nieprzychylni osobie byłego selekcjonera Anglii.

Jak więc rozumieć posunięcie z McLeishem, które burzy wszystko co się zbudowało po drodze? Pod koniec roku szkolnego jest wysyp sprawdzianów. W przypadku Aston Villi te sprawdziany zaczęły się przed początkiem sezonu. Sprawdzian zwłaszcza dla kibiców, ale jak mówił Simon Jordan kibic to taki specyficzny typ klienta, że nawet jak mu się sprzeda gówno to on przyjdzie po dokładkę.

Choć jeszcze się łudzę, że Lerner się opamięta i nie będzie nadwyrężał mojego zaufania do jego poczynań to nawet jeśli zatrudni McLeisha to ja z początkiem sezonu będę w kolejce po tą gównianą dokładkę. A wy?