Gdy Randy Lerner kupił za 63 miliony funtów Aston Villę to twierdził, że sport to pasja i tak trzeba postrzegać prowadzenie klubu piłkarskiego. Pasja wyklucza chłodne kalkulacje. Gdzieś to się ulotniło, a rządy w klubie przejął księgowy. Buchalteria jest pasjonująca może dla absolwentów rachunkowości, ale dla kibiców to oznacza nudę.

Ja pamiętam tą nudę. Dziadek Ellis jeszcze nie był dziadkiem. Pierwsza połowa lat dziewięćdziesiątych to wicemistrzostwo i dwa Puchary Ligi, ale od drugiej połowy ostatniej dekady ubiegłego stulecia AVFC popadło w marazm i okres błąkania się w okolicach środka tabeli. Sentyment zostaje, ale temperatura przeżywania tego co się dzieje wokół klubu spada. Zapewnienia, że wolę Lernera niż szejka to zwykłe pieprzenie. To bzdura porównywalna do tego, że wolę wakacje nad jeziorem Pepło niż na Bali, wolę jeździć Skodą Fabia niż Audi R8 czy mieszkać w blokowisku w Koninie niż mieć piękny dom z ogromnym ogrodem.

Randy Lerner wlał nadzieję na nowe otwarcie. Nowy menedżer z sukcesami, ale głodny ich w Premierleague oraz zastrzyk gotówki miał przywrócić Aston Villę do walki o najwyższe cele. Lwy zaczęły okupować wysokie lokaty i Liga Mistrzów stawała się coraz bardziej realna. Zabrakło szczęścia. Została dziura na koncie i gdy zmienił się układ sił w lidze, gdy pojawili się nowi zasobni inwestorzy to wydaje się, że Lerner sobie odpuszcza. Pasjonat zmienił się w księgowego. Nadzieją kibiców jest wiara, że to okres przejściowy i jak się ustabilizuje polityka personalna to zacznie się nowa budowa sukcesu, a może to przygotowania pod sprzedaż klubu.

Temperaturę przeżywania tego co się dzieje w klubie widać na trybunach Villa Park gdy jedna czwarta stadionu w meczu derbowym świeci pustkami. Tak zwani sezonowcy zostali w domu, bo klub sprzedał piłkarzy za ok 40 milionów funtów, a zrekompensował to zakupem trzech zawodników za ok 16 milionów. Zespół opuściło ok 10 piłkarzy ocierających się o wyjściowy skład, a w zamian mają wejść młodzieżowcy i reprezentant Anglii nie mieszczący się nawet w szerokiej kadrze dotychczasowego rywala w walce o 6 miejsce. Właśnie Tottenham i na dokładkę Arsenal pogubione na początku sezonu  mogłyby być kąskiem dla klubów walczących o topowe miejsca. Jednak kibice Villi muszą uzbroić się w cierpliwość. Drużynę czeka przebudowa, a klub reorganizacja.

Jest jednak światełko w tunelu, bo widać długofalową perspektywę. Aston Villa inwestuje w młodzież, przystępując do Ligi Mistrzów dla U-19. Kupuje piłkarzy, z których będą profity w przyszłości, a nie rzemieślników w wieku przedemerytalnym. Bilansuje księgi, by nie skończyć jak Leeds czy nawet Newcastle, które to kluby tez swego czasu w czubie ligi nie mogą się pozbierać po czasach szastania funtami. Łoży się pieniądze na klubowe zaplecze. Już teraz AVFC ma jedną z najlepszych baz treningowych w kraju. Pozostaje cierpliwie czekać na kolejne wzniosłe chwile. Jeszcze tylko ten sezon by uporządkować bałagan po zmianach trenerów, które były bardzo kosztowne.